നാട്ടില് ആരും ഇല്ലാത്തതിനാലും വെക്കേഷന് ടൈം കഴിഞ്ഞതിനാലും ഒരു മാസം സൗദിയില് കുടുംബത്തോടൊപ്പം ചിലവഴിക്കാമെന്നും കരുതി. ജൂണ് 2 നു ജിദ്ദ എയര്പോര്ട്ടില് ഇറങ്ങി. അര മണിക്കൂറിനകം വരാം എന്നു പറഞ്ഞ ഉപ്പക്കും ഉമ്മക്കും വേണ്ടിയുള്ള അക്ഷമമായ കാത്തിരിപ്പായിരുന്നു പിന്നീട്.
ജനക്കൂട്ടത്തില് സുന്ദരമായ മുഖങ്ങള് പരതി. കണ്ണുകൊണ്ടും നിറംകൊണ്ടും നഷ്ട്പെട്ടുപോയ എന്റെ പ്രണയത്തെ ഓര്മപ്പിക്കുന്ന ഒരു മുഖം ഞാനവിടെ കണ്ടു. തിരക്കിലായിരുന്നു അവള്. തന്റെ മാതാപിതാക്കളെ ഒന്നിനും ബുദ്ധിമുട്ടിക്കാതെ എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ഓടിനടന്നു ചെയ്യുകയായിരുന്നു ആ മിടുക്കി. അവള് പോയപ്പോള് ഞാനെന്റെ ഓര്മകളിലേക്ക് കൂപ്പുകുത്തി. സന്തോഷനിമിഷങളെ സന്ദാപനിമിഷങ്ങളാക്കാന് കേവലം ഒരു സാദൃശ്യത്തിന് സാധിക്കുമെന്നത് അദ്ഭുതം തന്നെ...
ഓര്മായില്നിന്നും വിളിച്ചുണര്ത്തി നോക്കിയ കിളി ശബ്ദിച്ചു. എവിടെയുണ്ടെന്ന് ചോദിച്ച് ഇക്ക. ഉള്ളില് ഉണ്ടെന്ന് ഞാന്. പുറത്തേക്ക് വരാന് ഇക്ക. ബാഗ് തോളിലൂടെയിട്ട് പുറത്തേക്ക് നടക്കാന് തുടങ്ങുംബോള് തൊട്ടുമുന്നില് ഇക്ക. നീണ്ട 4 വര്ഷങ്ങള്ക്ക് ശേഷമുള്ള കണ്ടുമുട്ടല്. ഒരു നിമിഷം ഒന്നു പകച്ചുപോയി. വിശ്വസിക്കാന് കഴിയാത്തപോലെ.
പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോള് ഉപ്പയും ഉമ്മയും എന്നെ കാത്തിരിക്കുന്നു. ഉപ്പ വല്ലാതെ ക്ഷീണിച്ചിരിക്കുന്നു. പ്രായം തോന്നിക്കാന് തുടങ്ങി. എന്നെ കണ്ട സന്തോഷം കൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല ഉമ്മയുടെ മുഖം വല്ലാതെ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
കുറേ കാലത്തിനു ശേഷം ഉമ്മക്കും, ഉപ്പക്കും, ഇക്കയോടും, പെങ്ങളൊടും, അവരുടെ മക്കളോടും കൂടെ സന്തോഷത്തോടെ ഒരു മാസം. എന്റെ ജീവിതത്തില് വളരെ വേഗം കടന്നുപോയ മറ്റൊരുമാസം കാണാന് വഴിയില്ല.
ജൂലൈ 1 നു വീണ്ടും Dubai ലേക്ക്. Dil Chahta Hai പടത്തിലെ thanhai എന്ന പാട്ടും പാടി വീണ്ടും തിരക്കേറിയ തെരുവിലൂടെ....
family re-union.... gud
ReplyDeletethnx.. :)
ReplyDeleteഅത് ശരി. കുടുംബം സൌദിയില് ആണോ?
ReplyDeleteഅതൊരു പുതിയ അറിവാ...
നിന്റെ എഴുത്തില് എല്ലായിടത്തും നഷ്ടപ്പെട്ട “എന്തൊക്കെയോ” എവിടെയോക്കെയോ....
മനസില് നൊംബരമുണര്ത്തുന്ന ഓര്മകള്
nice thoghts.....
ReplyDeletecongrats.......